m----iK: november 2009

donderdag 26 november 2009

Podium voor Jong Talent - Spanjaardshof

Op zondag 11 oktober heeft Bianca geëxposeerd tijdens de Open Dag van Ateliercomplex De Spanjaardshof in Den Haag. In maart werd ze door Thijs van Kempen en Anne Rose Regenboog uitgenodigd om te exposeren voor het Podium van Jong Talent. Andere deelnemers aan het Podium van Jong Talent waren: Beatrice Jansen (Fotografie), Jolanda Jansen (Video/performance), Hanneke Braams (Film), Evenblij & Krul (Fotografie), Tove Eversteijn (Grafiek), Anouk Hagenvoort (Schilderen) en Susanne Bruynzeel (Autonoom). Foto's Pim Piët.

woensdag 18 november 2009

Ik ben gefascineerd

Ik ben gefascineerd door de leegte achter de grens. Gefascineerd door gebieden waar het taalbewustzijn zich terugtrekt. Daar waar de mens alleen is. Daar waar het onbevattelijke is. Ik wil altijd kijken wat er voorbij mijn grenzen ligt en voorbij die van anderen. Dat zijn vaak thema’s zoals de dood, geweld, ontering, verlies, en in samenhang daarmee herinneren en gedenken. Ik wil niet laten zien wat er al is maar ik wil tonen wat iedereen geneigd is te ontkennen.

Georges Bataille: ‘Datgene wat zich buiten de grenzen bevindt, is niet in taal te vatten. Het uiterste moment hult zich in een zwijgen en in dat zwijgen trekt het bewustzijn zich terug.’

Dat wat gemaakt is om gezien te worden, maak ik onklaar. Het kan niet meer bekeken worden. Dat wat gemaakt is om te behagen, kan niet meer behagen. Ontdoen van beeld, wegnemen en toevoegen, ontleden. Soms zo ver dat het wezen der dingen ook weg is.

Ik ontdoe zaken van hun belangrijkste kenmerken. Wat gebeurt er wanneer je iets of iemand van zijn belangrijkste kenmerken ontdoet? Wat blijft er over? Wat ligt er onder de oppervlakte? Blijft dat object of die persoon dan nog hetzelfde? Wat doet het met de betekenis? Gaat identiteit verloren, of verandert identiteit?

Vergankelijkheid en het verlies van identiteit zijn belangrijke thema’s in mijn werk. De dood is belangrijk. De dood moet niet worden weggemoffeld, het is een wezenlijk onderdeel van het leven. Het besef van verrotting, van eindigheid en sterfelijkheid, is sterk bij mij aanwezig. En juist daarom krijgt het leven betekenis. Memento Vivere. Nieuw leven groeit op verrotting. Zonder dood geen leven.

Ik werk intuïtief, er liggen bovenstaande gedachten aan ten grondslag, maar het denken, de taal, de woorden vinden, komt pas later.

Ik kies voor het onderzoek en het experiment. Ik maak dingen met het besef dat ik een hulpmiddel ben t.a.v. het werk dat zelfstandig moet kunnen bestaan.

De esthetiek van de vergane glorie is misschien al een doel op zich.

Lenny Waasdorp